Geachte mevrouw Yesilgöz.
U bent onze nieuwe minister van Justitie en Veiligheid.
En al in de eerste maanden van uw ministerschap praat u over het willen ‘overrulen’ van een democratisch genomen beslissing in de gemeenteraden van meerdere grote steden.
Ik heb het hier over het besluit van gemeenteraden om het dragen van religieuze uitingen los te koppelen van de neutraliteitseisen die gelden voor – ik gebruik hier uw woorden – “functies waarbij de overheid zich in de samenleving manifesteert met behulp van de sterke arm en gebruik maakt van dwangmiddelen.“
De betrokken gemeenteraden laten met deze loskoppeling zien dat ze heel bewust de diversiteit en herkenbaarheid van hun inwoners belangrijker vinden dan (vermeende) neutraliteit.
Volgens u ben je dus alleen écht neutraal als je geen religieuze kleding draagt? Maar je geloof in de hart dragen mag dan blijkbaar wel? Als je je hoofddoek, je kruisje, je keppeltje of je tulband wegstopt en je niet laat zien wie je bent, dan is het oké?
Denkt u nu echt dat iemand die de hulp van bijvoorbeeld de politie inroept, zich niet neutraal behandeld voelt als de agent een tulband of hoofddoek op heeft? Moet het niet vooral (of liever gezegd alleen) gaan om hoe goed die agent zijn of haar beroep uitoefent?
Is het niet beter dat mensen juist wel uit durven komen voor hun geloofsovertuiging? Is het niet veel eerlijker dat je dat juist wel aan het uiterlijk kunt zien? En hoe neutraal is neutraal? Handelen we niet allemaal vanuit onze eigen levenservaring en het ‘nest’ waar we uitkomen?
Kun je aan een politieagent zien of ze SP of VVD stemmen? Of zij voor of tegen Europa zijn? Of ze racistische gedachten hebben? Of ze in hun vrije tijd een jointje roken?
Belangrijker nog: zijn dat soort persoonlijke keuzes belangrijk op het moment dat je als burger een agent in uniform tegenkomt? Ik neem aan dat u in dat geval ook ‘nee’ zult zeggen. Want iedereen heeft recht op zijn privéleven en gedachtes.
Neutraal wordt in het woordenboek beschreven als geen partij kiezen in een conflict, voor afzijdig en onpartijdig zijn. Je bent dus neutraal als je iedereen gelijk kunt en wilt behandelen. Het gaat om je houding, níet om je uiterlijk of levensovertuiging.
U kunt zelf door uw naam en uiterlijk toch ook niet verbergen dat u een bepaalde achtergrond heeft? U wilt daarin toch ook serieus genomen worden? Dat mensen kijken naar uw werkwijze en niet naar uw uiterlijk?
Dat geldt ook voor die moslima en sikh die uit overtuiging een uiterlijk symbool van hun geloof dragen. Willen we niet juist dat ook bij de politie het diverser en minder een mannenwereld wordt. En snijdt u niet juist die weg af door een neutraal uiterlijk te eisen?
Dat is hetzelfde als zeggen: “Jij hebt een geloof en je bent daardoor per definitie niet neutraal!”
Is dat echt wat u werkelijk denkt?
De meningen geuit in de columns behoren toe aan de individuele auteurs en vertegenwoordigen niet noodzakelijkerwijs de standpunten van IslamOmroep.
Lees ook deze columns van Irene Schippers
Ga eens écht in gesprek met een moslima
Wij vrouwen met een hoofddoek hebben een grote onzichtbare vijand.
Wat als je je gewoon niet Nederlands voelt?
Mijn kinderen zijn geboren uit een Algerijnse vader en een Nederlandse moeder.
Moslims in openbaar bestuur – is onze cynische blik wel terecht?
Meten met twee maten is waar we als moslims terecht tegen ageren.