Moslims wereldwijd voeren de laatste weken campagne tegen de Zweedse overheid, die volgens hen islamitische kinderen zou ontvoeren door ze uit huis te plaatsen.
De jeugdzorg in Zweden zou haar macht misbruiken door te snel in te grijpen bij klachten over migrantengezinnen.
Migrantenkinderen zouden te makkelijk uit huis geplaatst worden. De ouders hebben weinig juridische mogelijkheden om dit aan te vechten. De minister van Sociale Zaken Lena Hallengren en ook de belangrijkste Zweedse media stellen dat de campagne op onwaarheden berust.
Zeinab Ltaif ziet wel degelijk institutioneel racisme in de toepassing van de Wet op de Jeugdzorg (LVU). Zij is woordvoerder van de beweging Barnens Rättigheter Mina Rättigheter (‘Kinderrechten Mijn Rechten’), die afgelopen maandag in Stockholm een demonstratie organiseerde tegen de misstanden.
De campagne gaat ver over de Zweedse grenzen.
Sinds ruim een maand voeren islamitische bewegingen en opiniemakers – met vaak miljoenen volgers – actie op sociale media. Daar gaan een twintigtal filmpjes rond waarin ouders en kinderen de Zweedse overheid aanklagen.
Invloedrijke nieuwsmedia in de moslimwereld berichten er mondjesmaat over. Nieuwswebsite Middle East Eye plaatste een artikel over de strijd van de Syrische ouders Diap Talal en Amal Sheikho om herenigd te worden met hun vijf kinderen. De Turkse publieke omroep TRT World besteedde op haar Engelstalige kanalen aandacht aan dit nieuws.
In Göteborgs-Posten bekritiseert journalist Bawar Ismail de Zweedse politiek en media. Die hadden pas begin februari aandacht voor de felle campagne die toen al meer dan een maand gaande was in Arabischtalige media. Er groeit volgens hem in Zweden een ‘parallelle samenleving’ onder islamitische immigrantengroepen die ‘eigenzinnige complottheorieën’ aanhangen. Dit kan ook volgens hem tot geweld leiden, nu de autoriteiten voor deze groep geen oog hebben.
Er zijn wel degelijk aanwijzingen dat er iets mis is bij de Zweedse jeugdzorg.
Zo is er een rapport van SIRAJ (een collectief van Syrische onderzoeksjournalisten) uit 2019. Daarin zijn twaalf gevallen gedocumenteerd van Syrische kinderen die ‘psychisch en fysiek geweld’ ondergingen nadat ze door jeugdzorg uit huis waren geplaatst. Kinderen zijn afgeschermd van hun ouders, voor wie het vrijwel onmogelijk was in beroep te gaan tegen een beslissing.
De in 2020 opgerichte politieke partij Nyans (‘Nuance’) kaart de gevolgen van de jeugdzorg-wet aan. De partij, geleid door de Turks-Zweedse Mikail Yüksel, strijdt tegen zowel ‘kristofobie’ (discriminatie van christenen) als ‘islamofobie’. De partij presenteert zich als een reactie op polarisatie en xenofobie en doet dit jaar lokaal en landelijk mee aan de verkiezingen.
Nyans wil dat de overheid onderzoekt in hoeverre religie en afkomst meespelen bij het oordeel dat de ambtenaren van jeugdzorg vellen over gezinnen. De partij vindt de signalen van misstanden zorgelijk en zegt daarover:
“Kinderen die behoren tot een andere cultuur of religie moeten in het geplaatste gezinshuis een opvoeding krijgen in overeenstemming met hun oorspronkelijke cultuur en religie om eventuele assimilatie te voorkomen.”
Dit artikel wordt nog vervolgd.